Η ένταση των συμπτωμάτων ποικίλει ανάλογα με τη βαρύτητα και τη μορφή της φλεγμονής. Ακολουθούν κάποια από τα συνήθη συμπτώματα:

• πρόσθια ραγοειδίτιδα (ιριδοκυκλίτιδα): ευαισθησία και ερυθρότητα του οφθαλμού, φωτοφοβία, θολή όραση, δακρύρροια.
• διάμεση ραγοειδίτιδα: ήπια φωτοφοβία, θολή όραση, μυοψίες (“μυγάκια”)
• οπίσθια ραγοειδίτιδα: μείωση όρασης, μυγάκια, “τυφλά σημεία” στο οπτικό πεδίο

Διάγνωση

Απαραίτητη είναι η κλινική οφθαλμολογική εξέταση με τη βοήθεια της σχισμοειδούς λυχνίας και της βυθοσκόπησης με μυδρίαση της κόρης.

Η εξακρίβωση της ακριβούς αιτιολογίας δεν είναι πάντοτε εφικτή.

Ανάλογα με τη μορφή της ραγοειδίτιδας ίσως χρειαστούν κάποιες ειδικές εργαστηριακές εξετάσεις για να αποκλειστεί κάποια λοίμωξη ή συστηματική νόσος.

Αντιμετώπιση

Εάν στη διερεύνηση βρεθεί κάποιο λοιμώδες νόσημα ή κάποιο συγκεκριμένο άλλο αίτιο, τότε πρέπει αυτό να αντιμετωπιστεί με την κατάλληλη θεραπεία.

Πρόσθια ραγοειδίτιδα: τοπική θεραπεία με στεροειδή κολλύρια. Επιπλέον κυκλοπληγικές σταγόνες ανακουφίζουν από τον πόνο και τη φωτοφοβία.

Διάμεση ραγοειδίτιδα: σε ήπιες μορφές δεν απαιτείται θεραπεία, αλλιώς περιλαμβάνει τη χρήση ενέσεων κορτιζόνης δίπλα ή μέσα στο μάτι. Εάν νοσούν και τα δύο μάτια ή το οίδημα της ωχράς επιμένει, τότε μπορεί να χρειαστεί συστηματική θεραπεία με κορτιζόνη ή άλλα ανοσοτροποποιητικά φάρμακα.

Οπίσθια ραγοειδίτιδα: συχνά χρειάζεται αρχικά μία υψηλή δόση κορτιζόνης, η οποία σταδιακά μειώνεται. Εάν η κορτιζόνη δεν αρκεί ή τα συμπτώματα επανέλθουν με τη μείωση της δόσης, τότε ενδέχεται να χρειαστούν ανοσοτροποποιητικά φάρμακα ανάλογα την περίσταση.

Σε κάποιες περιπτώσεις η ραγοειδίτιδα μπορεί να υποτροπιάσει και να οδηγήσει σε επιπλοκές, όπως: γλαύκωμα, καταρράκτη, οίδημα της ωχράς, επαμφιβληστροειδική μεμβράνη, ατροφία του οπτικού νέυρου κ.ά.

Ακολουθούν κάποια από τα συστηματικά νοσήματα που σχετίζονται με ραγοειδίτιδα:

• πρόσθια ραγοειδίτιδα (ιριδοκυκλίτιδα): αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα, Νεανική Ιδιοπαθής Αρθρίτιδα, ψωριασική αρθρίτιδα, φλεγμονώδη νοσήματα του εντέρου, νόσος Αδαμαντιάδη-Behcet, η σαρκοείδωση.
• διάμεση ραγοειδίτιδα: σαρκοείδωση, φλεγμονώδη νοσήματα του εντέρου, λέμφωμα, νόσος Αδαμαντιάδη-Behcet, σκλήρυνση κατά πλάκας
• οπίσθια ραγοειδίτιδα: σαρκοείδωση, νόσος Αδαμαντιάδη-Behcet, νόσος Vogt-Koyanagi-Harada, νοσήματα του συνδετικού ιστού όπως ο Συστηματικός Ερυθηματώδης Λύκος, η οζώδης πολυαρτηρίτιδα, η νόσος Wegener, , το σκληρόδερμα κτλ.