Η ανάπτυξη της όρασης είναι συνεχής στα πρώτα χρόνια της ζωής μας, εξελίσσεται παράλληλα με την ωρίμανση του εγκεφάλου και ολοκληρώνεται στο μεγαλύτερο βαθμό έως περίπου την ηλικία των 8-9 ετών.

Στόχος των προληπτικών ελέγχων είναι να διαγνωστούν εγκαίρως καταστάσεις, οι οποίες μπορούν να έχουν μία μόνιμη επίπτωση στην όραση ενός παιδιού, καθώς τα μικρά παιδιά δεν είναι σε θέση τις περισσότερες φορές να αντιληφθούν και να μας αναφέρουν κάποιο πρόβλημα.

Πόσο συχνά χρειάζεται οφθαλμολογικός έλεγχος;

– Στα πλαίσια των συχνών παιδιατρικών ελέγχων ρουτίνας, ήδη από τη γέννηση, γίνεται μία αξιολόγηση των ματιών σύμφωνα με τις κατευθυντήριες οδηγίες. Αν γίνει κάτι αντιληπτό (ανατομικές ανωμαλίες βλεφάρων, θολερότητες, ασυμμετρία της κόρης ή της ροδινής ανταύγειας – „red reflex“, κ.ά), ακόμη και από τους γονείς, τότε συστήνεται η παραπομπή σε οφθαλμίατρο.

– Σε περιπτώσεις με γνωστό οικογενειακό ιστορικό στραβισμού, υψηλής υπερμετρωπίας ή μυωπίας, καθώς και άλλων συγγενών οφθαλμολογικών παθήσεων, συστήνεται ένας οφθαλμολογικός έλεγχος πριν την ολοκλήρωση του πρώτου έτους της ζωής του παιδιού.

– Όλα τα παιδιά ηλικίας 2,5 έως 3,5 ετών θα έπρεπε να υποβάλλονται σε προληπτικό οφθαλμολογικό έλεγχο. Στόχος αυτού του ελέγχου είναι ο αποκλεισμός ή η έγκαιρη διάγνωση παθήσεων που μπορούν να οδηγήσουν σε αμβλυωπία (αδράνεια του ματιού ή „τεμπέλικο μάτι“) όπως ο στραβισμός ή οι διαθλαστικές ανωμαλίες. Στα πλαίσια αυτής της εξέτασης ενδέχεται να χρειαστεί διαστολή της κόρης των ματιών με σταγόνες για την καλύτερη αξιολόγηση της διάθλασης και του βυθού των ματιών.

– Ο επόμενος οφθαλμολογικός έλεγχος συστήνεται πριν το ξεκίνημα του σχολείου, δηλαδή σε ηλικία περίπου 6 ετών. Από εκεί και ύστερα, ανάλογα και με την κατάσταση, προτείνεται μία ετήσια παρακολούθηση κατά τη σχολική ηλικία.